گپ و لپ

كنار بومی اوز كنار بومي بر سه نوع است: کنر چهاب کنر تارگهکنر سهیلي اول : کنر چهاب: این کنار در شهر زراعت می شود و در خانه ها هست و از اسمش معلوم است که آب چاه سیرآب می شود . دوم :کنر تارگه ( کنار توره = کنار روباه ) :این کنار همان کنار های خود رو اوز است که هنوز هم در مسیر رودخانه ها فصلي در دره ها می روید . دانه اش سخت و کم گوشت است.سوم : كنر سهيلي مقدمتا مي بايست راجع به كلمه سهيلي توضيح دهم در شعر گونه ای که قدیم کشاورزان می خواندند آمده است «پرو و پودیز سه تا و رنگریز دومبو و دمباز سهیل و پنگ انداز موخیل و خریچ داس »پرو-سه تا -دومبو -سهیل -موخیلاینها همه اسامی ستاره ها در گويش اوز است . هر یک در هنگام مشخصی از سال طلوع می کند.موسم سهیلی: در گاه شماری اوز ( زمان بندی کشاورزی ) سهیل معادل شهریور می شود.کنر سهیلی:نوعی از کنار تارگه کوهی که دانه ها آن درشتر از کنار تارگه معمولی و گوشتی تر از آن است این نوع کنار بنا به این که در موسم «سهیل » میوه میدهد به نام سهیلی معروف است .كنر سهيلي خاصیت درمانی داشته و از آن استفاده دارویی می شده است .واژه هاي ديگر كه در شعر آمده است : پودیز - رنگریز -دمباز -پنگ انداز اینها همه حالت های خرک و خرما است.پودیز = خلالهرنگریز = خارکدمباز = که معروف است پنگ انداز = رطب که از پنگ می افتد بر زمین خریچ داس = بریدن پنگ = برداشت محصولهر از اینها در زمان خاص خود مي رسد خلاله از اردیبهشت خارک از تیر دمباز از مرداد رطب از شهریور و خرما از مهردر قدیم اغلب شعر در همه جا بار خیلی چیز ها بر دوش می کشیده این شعر گونه خود نوعي دستور العمل براي كاشت و داشت خرما است در اصل کتابچه کشاورزی است نخل دار. می دانست که چه ماهی موقع چه محصولی است و گپ و لپ...